Taal- en leesplezier
Soms zie je opeens grote groepen vogels overvliegen. Ze zijn begonnen aan een lange reis, naar het zuiden. Maar waar gaan ze precies heen? En waarom? Om jonge kinderen het begrip ‘migratie’ uit te leggen in verhaalvorm kun je dit prachtige prentenboek gebruiken dat onlangs is verschenen bij Lemniscaat, waarin een zestal uitzonderlijke dieren in beeld worden gebracht.
Doorgaan met lezen “Tijd om naar het zuiden te gaan – Clare Helen Welsh & Jenny Løvlie”
Twee kinderen trekken door de wereld. Een broer en een zus. Een tweeling. De wereld is hard en meedogenloos. Niet onze tijd, maar de tijd waarin kinderen nog niet naar school konden of beschermd werden. Hun ouders zijn dood. Ze vluchtten weg van het landhuis waar hun neven hen naar het leven staan. Niemand zit op hen te wachten.
Doorgaan met lezen “De kaarten van madame Petrova – Marjolijn Hof”
Spreekbeurten. Onvermijdelijk op de basisschool. Je ziet er als een berg tegenop of je kan er niet genoeg van krijgen. Je kiest een onderwerp, zoekt plaatjes bij elkaar uit informatieboeken of van internet, maakt een aantal hoofdstukken en zet alles keurig op een rijtje. En dan beginnen de zenuwen. Voor de klas staan. Tekst uit je hoofd leren. Zweten. Stotteren. Niet uit je woorden komen. En dan… de laatste zin: zijn er nog vragen? Eindelijk, het is klaar.
Doorgaan met lezen “Vandaag houd ik mijn spreekbeurt over de anaconda – Bibi Dumon Tak & Annemarie van Haeringen”
Hoe ziet het verlies van iemand van wie je hield eruit? Kun je dat tekenen, in beelden vangen? Elvis Peeters en Yule Hermans kunnen het. Ze maakten samen een schitterend prentenboek over het rouwproces na de dood van een vrouw, een moeder.
Ze kozen voor een prachtig beeld dat tot de verbeelding spreekt: alles in de omgeving van hen die rouwen wordt van glas. Yule, haar broer en haar vader. Eerst was mama ook van glas, maar langzaam wordt zij onzichtbaar. Dan verandert alles in huis ook glas. De meubels, de knuffels. Zelfs het hele huis. Het is koud, glad, dik: je kunt er niet doorheen. Mensen komen het huis niet binnen, ze ontwijken het, het is zo moeilijk om bij mensen te zijn die zo’n groot verdriet bij zich dragen.
Doorgaan met lezen “Voor altijd dichtbij – Elvis Peeters, illustraties Yule Hermans”
Een heerlijk lezende young adult over jezelf zijn, verslaving, de wereldproblemen waar ook jongeren mee worstelen en het grote wonder dat toeval heet. Leonne en Peer ontmoeten elkaar aan het begin van hun Pieterpad-avontuur. Ze komen elkaar steeds weer tegen en het lijkt voorbestemd: wat kunnen zij van elkaar leren?
Doorgaan met lezen “Kilometers zonlicht – Marike Goslinga”
Wat een vrolijke en inspirerende poëziebundel! Pim Lammers, bekend van onder andere Het lammetje dat een varken is, schreef een heleboel gedichten over allerlei soorten mensen, emoties en relaties. Een inclusieve bundel dus, zoals dat tegenwoordig heet. Ik vind het vooral fijn dat ieder gedicht weer een andere ‘stem’ heeft: bijvoorbeeld een jongen die een beetje verliefd op zijn nichtje is, een oom heeft die in een rolstoel zit, een kind dat naar het naaktstrand gaat, een broer die op kamers is gaan wonen en gemist wordt…
Doorgaan met lezen “Ik denk dat ik ontvoerd ben – Pim Lammers”
Oh, Joke van Leeuwen! Mijn absolute lievelingsschrijver vanaf het moment dat ik Een huis met zeven kamers las, dat was ongeveer toen ik 9 jaar was, in 1988 (!).
En haar nieuwste boek, Ik ben hier, doet me zo denken aan het kleine lezertje dat ik vroeger was en dat genoot van de maffe verhalen en geniale tekeningen. Haar vertelstem is voor mij zo vertrouwd én tegelijkertijd zo verrassend, want haar kijk op de wereld blijft er een met ‘kinderogen’. Zo knap, dat iemand al haar hele leven lang zoveel prachtig werk maakt, zoveel kwaliteit, geen enkel boek stelde mij teleur. Ik hoop dat ze daar nog lang mee door mag gaan.
Doorgaan met lezen “Ik ben hier! – Joke van Leeuwen”Met illustraties van Sophie Blackall
Het waren andere tijden, zo’n 1500 jaar geleden. Hoe het was om een meisje te zijn in een wereld van mannen. De vrouw mocht niks, kon niks, anders dan kinderen krijgen en ze grootbrengen. Vrouwen mochten niet leren, niet lezen en geen hoge positie bekleden. Behalve Beatrice.
Kate DiCamillo – bekend van het drieluik dat begon met Neem mijn hand, Flora en de fantastische eekhoorn en vele andere verhalen, veelal over dieren – schreef weer een heel verrassend boek, dat ditmaal in de middeleeuwen lijkt te spelen.
Doorgaan met lezen “Het boek van Beatrice – Kate DiCamillo”
Wijsmettaal 