Het gebeurde me weer: vanaf de eerste bladzijde word je het verhaal (en het moeras 😉) ingezogen en laat het je niet meer los. Dat is de kracht van de boeken van Lucy Strange – ze neemt je mee naar een onbekende wereld die ze in geuren en kleuren beschrijft en die helemaal niet lijkt op de onze, of toch wel?
Precies een jaar geleden las ik op dezelfde plek – een vakantiehuisje in Noord-Holland – het eerste boek van het duo Marlene Rebel en Lucinda Vos: Leeuw met strepen. Van dat boek was ik onder de indruk, en ook het nieuwste boek – Onze lange reis met het hoofd in de koffer – is weer een enorme aanrader voor iedereen die van spannende sfeervolle avonturen houdt!
Drie kinderen en een aapje maken een lange reis met een hoofd in een koffer – een écht hoofd in een koffer? Ja echt! Het is het nagemaakte wassen hoofd van de moeder van een van de kinderen, dat altijd gebruikt werd voor een circusact met een zwevend hoofd. Vind je dit al gek? Nou, dan staat je nog veel meer mafs te wachten in dit boek! Het speelt zich af in een andere tijd, een tijd waarin circuskinderen nog niet naar school hoefden en waarin er nog met guldens werd betaald.
De zusjes Matje en Kee zijn wezen en ze werden jaren geleden opgevangen door de nukkige en gewelddadige Bonker: hij bood hen een slaapplek in zijn schip aan in ruil voor hun optredens in de poppenkast. Puf is de zoon van Bonker en hij kan niet praten, maar laat goed merken dat hij geen goede band met zijn vader heeft. De drie kinderen zijn het gewend om circuskinderen te zijn, maar ze dromen van een reis naar Amerika, het land waar de ouders van Matje en Kee (die door een ongeluk om het leven zijn gekomen) altijd naartoe hebben gewild.
Op een dag is er brand in een van de circustenten en Matje krijgt de schuld in haar schoenen geschoven. Matje, Kee, Puf en aapje Toets besluiten te vluchten. Ze nemen de geheimzinnige koffer mee met daarin het hoofd; later blijkt dat er nog veel meer nuttigs in zit! De kinderen ondernemen een spannende reis langs een trekschuit, een stoomtrein en verschillende herbergen om uiteindelijk in Amsterdam aan te komen. Wat daar gebeurt verklap ik echt nog niet!
Het leest als een heerlijk avontuur met dappere maar soms ook onhandige personages. Kinderen kunnen zich makkelijk met hen identificeren, ook al speelt het niet in onze tijd. De beschrijving van verschillende details en spannende gebeurtenissen maken het tot een heerlijke leeservaring.
Wil je meer roadtrip-achtige verhalen lezen? Lees dan na dit boek eens Het mysterieuze horloge van Walker & Dawn, waarin vier kinderen een spannende reis maken door Amerika.
Ik hoop dat dit boek veel lezers zal trekken, ik raad het in ieder geval van harte aan. Ik ontving van Billy Bones een recensie-exemplaar. Meer info? Kijk op de website van Billy Bones
“‘We zijn een troep,’ zei Arkady. ‘We hebben samen gevochten, we hebben samen gegeten. We zijn een team.’”
Het team, dat zijn Arkady, Samuel, Silk en Vita: een onwaarschijnlijk bij elkaar geraapt zooitje: twee circusartiesten, een zakkenroller en een meisje dat koste wat het kost de eer van haar opa wil redden.
Het nieuwe boek van Katherine Rundell, bekend van onder andere De ontdekkingsreiziger, gaat over echte vriendschap en talent. Met karakters en gebeurtenissen die knotsgek zijn, maar tegelijkertijd zó ontroerend dat je alles gelooft wat Rundell schrijft. Een verhaal dat ik verzonnen zou willen hebben. Een boek waarvan je ongeduldig de bladzijden omslaat omdat je móet weten hoe het verder gaat. Met vier vrienden die een band opbouwen voor het leven en elkaar nooit zullen laten vallen. Gesitueerd in het Manhattan van zo’n 100 jaar geleden, in een oud kasteel en in een circustent: zulke gave plekken dat je wilde dat je er zelf bij was.
Vita heeft zichzelf een onmogelijk doel gesteld. In het enorme oude kasteel van haar opa ligt een kostbare smaragd. Opa is opgelicht door een nare zakenman en nu is hij zijn huis kwijt; zijn kasteel waar hij met oma woonde die net is overleden. Opa kwijnt nu weg in een klein appartementje in New York. Als zijn kleindochter Vita met haar moeder vanuit Ierland naar Amerika komt is hij dolblij. Maar Vita ziet dat hij verdriet heeft: alles is hem afgenomen. Vita is vastbesloten om de smaragd, die ergens in het kasteel ligt, terug te halen, te verkopen en het huis terug te kopen.
Vita is een inspirerend meisje met een bijzonder talent. Al in het eerste hoofdstuk licht Rundell een tipje van de sluier op en word je razend nieuwsgierig:
“Vita’s rokzakken zaten vol kiezels van thuis uit de tuin, ze pakte er de grootste stenen uit en begon die naar de deur van de klerenkast te gooien. Het hielp haar nadenken. Als iemand had toegekeken, had die misschien gezien dat elke steen exact het wiskundige midden van de deur raakte, maar er was niemand die keek en Vita zelf had er nauwelijks erg in.”
Vita krijgt hulp uit onverwachte hoek. Ze maakt vrienden die allemaal een ander talent hebben. Samuel is de acrobaat die lijkt te kunnen vliegen, Samuel kan communiceren met elk dier en Silk kan vliegensvlug en onmerkbaar je zakken rollen. En Vita kan dus met enorme precisie elk willekeurig voorwerp naar een bepaald punt werpen.
Rundell schept er waarschijnlijk genoegen in om talenten te bedenken die gaan over fysieke behendigheid, maar ook over lichamelijke onmogelijkheden: Vita kampt met de gevolgen van polio en heeft één been dat niet goed volgroeid is. Ze bijt zich dagelijks door de pijn heen en laat zich niet tegenhouden. Het is een boodschap die kinderen vast ook uit de tekst kunnen halen: ga op zoek naar jouw talent, gebruik je lichaam én je verstand wijs en vertrouw op jezelf.
In Sophie op de daken (2013) gaat het over luchtdansen op de daken, een ‘sport’ die Rundell zelf ook beoefent. En in dit boek hebben de personages allemaal een handigheid die ervoor zorgt dat ze zich uit de moeilijkste situaties kunnen redden.
…Tenminste…Is dat ook zo? Hopelijk heb ik je nieuwsgierig genoeg gemaakt naar de afloop van het verhaal. Ik ga hier natuurlijk niet verklappen of het Vita lukt om haar opa weer gelukkig te maken. Maar dit boek zal je vanaf de eerste bladzijde grijpen en als je het uit hebt, zal je het niet meer vergeten.
Oh, en die schildpadden op de schutbladen? Die kom je zeker tegen in het verhaal op een onverwachte plek, wacht maar af!