Met illustraties van Sophie Blackall
Het waren andere tijden, zo’n 1500 jaar geleden. Hoe het was om een meisje te zijn in een wereld van mannen. De vrouw mocht niks, kon niks, anders dan kinderen krijgen en ze grootbrengen. Vrouwen mochten niet leren, niet lezen en geen hoge positie bekleden. Behalve Beatrice.
Kate DiCamillo – bekend van het drieluik dat begon met Neem mijn hand, Flora en de fantastische eekhoorn en vele andere verhalen, veelal over dieren – schreef weer een heel verrassend boek, dat ditmaal in de middeleeuwen lijkt te spelen.
Helemaal zeker weten we dat niet, want DiCamillo vermeldt geen tijd en geen plaats, maar de beelden verklappen genoeg over in welke tijd dit verhaal speelt: kloosters, monniken, koningen, paard en wagens en gevaarlijke soldaten.
Het verhaal ontvouwt zich als een knop die een bloem wordt. Het meisje Beatrice wordt op een ochtend wakker met in haar hand het oor van een geit. De geit is levensgevaarlijk volgens hun eigenaren, de monniken in een klooster. Het meisje weet niet wie ze is en waar ze vandaan komt.
Monnik Edik ontfermt zich over haar. Het blijkt een wonderlijk meisje. Ze blijkt de geit, die woest en wild is, te kunnen temmen. Ze blijkt te kunnen lezen en schrijven. Edik weet niet wat hij meemaakt. Wie is dit meisje?
De lezer gaat mee in de vragen die de monnik stelt. In het klooster worden voorspellingen (profetieën) opgeschreven. Edik herinnert zich een profetie over een meisje dat de plaats van de koning in zal nemen en de wereld zal veranderen. Zal dat dit meisje zijn?
Daar komen we snel genoeg achter. We krijgen sympathie voor Beatrice en de geit, en later ook voor haar jonge vriend Jack Dory. Langzamerhand komen de herinneringen van Beatrice terug. Aan de hand van dromen, flarden tekst die ze opschrijft en ontmoetingen met anderen ontdekt ze wie ze werkelijk is.
Het is een wonderlijk, bij vlagen ongrijpbaar verhaal. Meestal kun je het goed volgen en dan opeens raak je in de war. Het is een gedurfd en uniek verhaal dat me wel wat deed denken aan Het wonderbaarlijke verhaal van Edward Tulane, het porseleinen konijn, dat ik ook schitterend vond. DiCamillo heeft een zo’n eigen stem, met niemand anders te vergelijken. Geschikt voor lezers vanaf 9/10 jaar.
Wijsmettaal 