Taal- en leesplezier
“als je alle stukkies geluk van de wereld
naast mekaar zou leggen
en op een hoop zou harken,
dan hadden die op dat moment de vorm
van mij,
het mamavarken.’”
Doorgaan met lezen “Gelukkig en blij – Edward van de Vendel & Martijn van der Linden”
“‘Alles wat ik van iemand zie, zie ik als een puzzelstukje. En als ik genoeg stukjes heb, kan ik het hele plaatje zien.’”
Erie zit graag in de struiken. Dan kan ze ongemerkt mensen observeren, zodat ze de mens kan snappen voordat ze er oog in oog mee staat. Daar wordt ze namelijk heel zenuwachtig van. Een diertje in haar buik gaat dan heel hard kriebelen. Liever blijft ze onzichtbaar.
Doorgaan met lezen “Struikmeisje – Tineke Honingh”
Een nieuwe dichtbundel van de maker van Magneetje, haar vorige dichtbundel die goed ontvangen is. Ik heb haar vorige boeken niet gelezen, dus ben erg benieuwd!
Doorgaan met lezen “Ik kleur van jou – Milja Praagman”
Marieke ten Berge maakte in 2021 het bijzonder mooie boek Noord, over dieren die leven rond de poolcirkel. Nu is daar Polder, waarin dieren voorkomen die bij ons ‘om de hoek’ wonen. Ik werd weer verliefd op de kunstwerken van Marieke ten Berge, maar ook op de dieren die zij uitkoos om te portretteren. Want veel ervan heb ik vaak gezien tijdens wandelingen in ons mooie land.
Doorgaan met lezen “Polder – Marieke ten Berge & Eva Moraal”
“Don’t try this at home”
⁃ Vriendschap met een ijsbeer sluiten;
⁃ Alleen door een landschap dat je niet kent dwalen;
⁃ Alleen door een landschap dwalen terwijl het minstens 10 graden onder nul is;
⁃ Alle voedselvoorraden opmaken terwijl je niet weet wanneer het weer wordt aangevuld;
⁃ Niemand vertellen dat je een ijsbeer hebt gezien;
⁃ Niet praten met je vader over wat je hebt meegemaakt;
⁃ Niet knuffelen met je vader terwijl je dat wel graag wilt;
⁃ Al het bovenstaande terwijl je de hele dag bijna helemaal alleen bent voor 6 maanden op een ijskoud eiland.
Doorgaan met lezen “De laatste beer – Hannah Gold”
M.G. Leonard, de uit Engeland afkomstige schrijfster, schrijft graag over dieren. In haar serie Keverjongen gaat het over insecten en stipt de schrijver het belang daarvan voor de natuur aan. In Twitch, het eerste deel van de nieuwe serie, gaat het over vogels. Zelf zegt ze in het nawoord dat ze ook graag een goede vogelspotter wil zijn, maar dat het haar nog niet zo goed af gaat. Vogels kijken is in de Corona-tijd populairder geworden als tijdverdrijf, maar het blijft erg lastig om vogels te determineren en om nieuwe soorten te ontdekken. Veel vogelaars hebben een ‘spark’ vogel: een soort die ze heel graag willen zien. Ik noem mezelf geen echte vogelaar, maar ik heb er ook eentje: de hop. Hopelijk ga ik hem deze zomer zien in Frankrijk.
Doorgaan met lezen “Gespot – M. G. Leonard”
Kikker en Pad, wie kent ze niet? Nou, een heleboel jongeren en kinderen van nu, en dat is jammer! Arnold Lobel (Verenigde Staten, 1933-1987) schreef zijn eerste verhalen over Kikker en zijn vriend Pad in de jaren ‘60. In 1970 verschenen ze in het Nederlands. Lobel schreef veel verhalen voor beginnende lezers en illustreerde zijn verhalen zelf. Schrijven vond hij moeilijker dan tekenen. Alle verhalen van Kikker en Pad behoren tot de klassieke kinderboeken, maar de dierenverhalen zijn nooit zo bekend geworden als Winnie de Poeh of De wind in de wilgen. De verklaring die vaak wordt gegeven is dat de verhalen zo bescheiden zijn.
Doorgaan met lezen “Herfst en winter met Kikker & Pad – Arnold Lobel”Over heilige koeien, ruimteapen en de roep van de kakapo
Joukje Akveld & Djenné Fila
Ik houd van dit soort groot formaat boeken. Je kunt er niet omheen, ze pakken zo lekker vast en je kunt ze neerzetten als kunstwerk in de kamer. En wat een kunstwerk is dit weer!
Met paginagrote illustraties van Djenné Fila, de illustrator die mij elke keer verrast (ik verzamelde tot nu toe al haar boeken). Maar natuurlijk ook met de immer enthousiaste schrijversstem van Joukje Akveld, die we kennen van Wij waren hier eerst (“een vlijmscherp boek over een ingewikkelde waarheid: zo leven wilde dieren echt.”)
Doorgaan met lezen “Een kleine geschiedenis van de mens door dierenogen”
Spreekbeurten. Onvermijdelijk op de basisschool. Je ziet er als een berg tegenop of je kan er niet genoeg van krijgen. Je kiest een onderwerp, zoekt plaatjes bij elkaar uit informatieboeken of van internet, maakt een aantal hoofdstukken en zet alles keurig op een rijtje. En dan beginnen de zenuwen. Voor de klas staan. Tekst uit je hoofd leren. Zweten. Stotteren. Niet uit je woorden komen. En dan… de laatste zin: zijn er nog vragen? Eindelijk, het is klaar.
Doorgaan met lezen “Vandaag houd ik mijn spreekbeurt over de anaconda – Bibi Dumon Tak & Annemarie van Haeringen”
Ik zag op het nieuws een item over een mevrouw die niet meer in de dierentuin in Antwerpen mocht komen omdat ze steeds voor het glas zat bij de chimpansees: ze kwam specifiek voor één aap. Ze waren verliefd, zei de vrouw. Ze bezocht het dier zo vaak dat er een ongezonde relatie tussen de twee ontstond. “Dat beest houdt van mij en ik van hem. Waarom nemen ze mij dat af?” Volgens de vrouw is de liefde wederzijds. “Hij komt me altijd opzoeken als hij me ziet. Hij zwaait met zijn armen en geeft kusjes aan het raam”, zo vertelt zij aan de televisie.
De dierentuin wil dat de vrouw het contact verbreekt, omdat de chimpansee daardoor uitsluiting riskeert van zijn soortgenoten. “Anders wordt hij een buitenbeentje in de groep. Dieren moeten zo veel mogelijk hun eigen gedrag kunnen bepalen. Je wilt dat de chimpansee een relatie opbouwt met zijn eigen groep. Als daar iets tussenkomt, ontstaan er conflicten en ruzies binnen de groep. Dat moeten we zien te vermijden”, zegt de dierentuin.
In Ik voel ik voel wat jij niet ziet leren we meer over het gedrag van dieren. Gedrag waar we graag menselijke namen aan geven, zoals verliefdheid, enthousiasme of jaloezie. Antropomorfiseren heet dat met een moeilijk woord.
Doorgaan met lezen “Ik voel ik voel wat jij niet ziet – Lotte Stegeman & Mark Janssen”
Wijs met taal 