Niemand ziet het – Dolf Verroen

Wat een prachtig, belangrijk boek. De periode na de Tweede Wereldoorlog door de ogen van een 14-jarige jongen. Victor is homo, dat weet hij wel zeker. Maar gelukkig ‘ziet niemand dat’. Zijn ouders hopen ook op een vriendinnetje, goede schoolresultaten: een zoon om trots op te zijn. Als Victor aan het eind van het boek het eindelijk aan zijn ouders durft te vertellen worden ze razend. Later komt zijn moeder nog even naar zijn kamer: ze zegt dat het niet erg is, “want niemand ziet het aan je”. Zijn vader zegt nog: “ik ben trots op je.” Dat is het fijnste wat je kan horen, maar we weten niet hoe het verder gaat. Het snijdt je recht in je ziel, dit boek. Zo direct en rauw is het geschreven. De tekeningen van Charlotte Dematons portretteren een breekbare jongen. Zo mooi. Je krijgt ook een beeld van de zware tijd van WO2. Kleding, fietsbanden en vis op de bon. Niet zeuren, hard werken, maar ook nog veel verdriet. Een belangrijk boek voor het bespreekbaar maken van de coming out van tieners. Dat het niet in deze tijd speelt, maakt het extra bijzonder.