Toen ik begon met lezen moest ik denken aan De grote verboden zolder van Edward van de Vendel – in dit boek dringt ook een groot, vreemd, zonderling meisje zomaar het leven van een jongetje binnen. Zijn ouders nemen Pien in huis, omdat haar moeder opgenomen moet worden. Maar Homme weet verder niks. Hij kan alleen maar naar de omstandigheden gissen. Hij vindt Pien vies, eng en een indringer en ze slaapt ook nog in zijn kamer in zijn bed. Langzamerhand ontstaat er toch een band tussen Homme en Pien en leert hij haar waarderen. Pien is een dichter en ‘kan heel goed kijken’. De schrijver Annejan Mieras verwijst in dit boek naar de dichter Wislawa Szymborska en haar gedicht Het moment. Mooi hoe hij dat gedaan heeft. Maar het boek leest vlot en je zit dicht op de huid van Homme, een ontroerend en mooi jongetje dat ‘ijzerdieren’ maakt van oude fietsonderdelen. Bijzonder boek!


