Een heerlijk lezende young adult over jezelf zijn, verslaving, de wereldproblemen waar ook jongeren mee worstelen en het grote wonder dat toeval heet. Leonne en Peer ontmoeten elkaar aan het begin van hun Pieterpad-avontuur. Ze komen elkaar steeds weer tegen en het lijkt voorbestemd: wat kunnen zij van elkaar leren?
“Ik zou serieus willen dat ik niet bestond. Ik vind er niks meer aan. Mijn moeder en vader wensen elkaar de hel toe. Mijn broertje is veel verder weg dan ik had verwacht, ik ben vanavond echt geschrokken hoe weinig er van hem over is.
Ik wil de oude Sanne terug, de Sanne van vóór de middelbare school, de Sanne die plezier had, veel lachte en zich nergens zorgen om maakte. Waar is zij gebleven?”
Bram leeft in een streng christelijke omgeving: elke zondag twee keer naar de kerk, leven naar de bijbel en elke dag bidden. Hij weet niet anders, totdat hij gevoelens krijgt voor jongens. In de preek van de dominee hoort hij dat het verkeerd is om homo te zijn. Bram is een binnenvetter, hij praat niet over zijn gevoelens met zijn ouders. Op school probeert hij ‘gewoon’ te zijn en verliefd te worden op meisjes. Maar hoe harder hij het probeert, hoe meer zijn twijfels, vragen en frustraties harde vormen aan gaan nemen, een eigen leven leiden. Bram krijgt heftige paniekaanvallen. Zo erg dat hij een eind aan zijn leven wil maken.
Schitterend verhaal in briefvorm over een meisje en haar jeugdliefde. Ze schrijft de brief, die het hele boek in beslag neemt, aan hem, nadat ze verhuisde uit de plaats waar ze beiden zijn opgegroeid. Hij koos voor een ander -vroegrijp- meisje in plaats van voor haar en dat heeft haar diep gekwetst. Ze verhuisden en ze bouwde een nieuw leven op. Maar in haar hoofd zat nog steeds hij, de jongen die zoveel voor haar betekent. Toch ontmoet ze in haar nieuwe woonplaats nieuwe mensen, mensen die haar zien om wie ze is. Soms moet je het verleden los laten.
Over zelfvertrouwen, onzekerheid, afhankelijkheid en onafhankelijkheid, over liefde en verlangen, over de ander nodig hebben om je mooi te voelen. In krachtige taal, met bochtige zinnen die soms alle kanten op bewegen. Invoelbaar, herkenbaar, troostend. Een schitterende young adult voor 13+.
Een boek dat ik 20 jaar geleden voor het eerst las. En afgelopen week voor de tweede keer. Het heeft beide keren diepe indruk op me gemaakt. 20 jaar geleden omdat het verhaal me leerde dat ontmoetingen in het leven ertoe doen, dat iedere persoon die je ontmoet belangrijk voor je kan zijn. Nu ben ik 20 jaar verder. Ik heb veel meer mensen ontmoet, veel (werk)ervaring opgedaan, rustiger geworden. Maar nog steeds ben ik nieuwsgierig naar anderen, naar hoe wij met elkaar verbonden zijn, altijd wel via via een gemeenschappelijke kennis hebben.
Jij, jij en jij is een verhaal over drie mensen die in elkaars leven schuiven. Weergaloos goed geschreven. Young adult bestond 20 jaar geleden ook al. En Nilsson schreef nog meer parels voor jongeren die lekker lezen, boeiende personages hebben én je aan het denken zetten.
Jij, jij en jij is een verhaal over toeval en bestemming. Over liefde, opvoeding en ouderschap. Over gelukkig worden, zijn of blijven.
“‘Mag je gelukkig zijn? In deze wereld, in deze tijd? Met al het slechte dat er is, alle dreiging en onrechtvaardigheid. Alle strijd die gevoerd zou moeten worden. Mag je dan gelukkig zijn?’”
‘Schrijf het op,’ zeggen ze. ‘Dit mag niet vergeten worden.’
Een zin die alles zegt over dit boek, dit bijzondere verhaal. Over vier jongeren, die elkaar toevallig ontmoeten, maar alles voor elkaar betekenen in die vreselijke oorlog, die begonnen is door de volwassenen: de kinderen hebben er niet voor gekozen om te moeten schuilen in de tunnels van de metro, elke dag in angst te leven.
Wauw, wat een schitterende graphic novel. Bijzonder om zijn tekenstijl, maar vooral ook om zijn onderwerp. Wat een enorme aanrader is dit voor alle kinderen die graag strips lezen en toe zijn aan iets meer.
Waar gaat het dan over? De prins en de naaister gaat over prins Sebastian en zijn assistente, naaister Frances. Beide personages leer je goed kennen: Sebastian, de kroonprins die een prinses moet trouwen maar een verborgen leven leidt omdat hij graag af en toe jurken draagt. Zijn ouders mogen absoluut niet weten wie hij werkelijk is. Frances, ambitieus en bescheiden, werkt hard in het naaiatelier en wordt ontdekt om haar eigenzinnige ontwerpen. Ze ontmoeten elkaar, Frances gaat jurken maken voor Sebastian en het is direct een band voor het leven.
Toch gaat niet alles vlekkeloos. Sebastian geeft zijn geheim niet prijs en neemt Frances mee in zijn leugens. Op een dag pikt ze het niet langer en gaat weg. Ze gaat ontwerpen maken voor een groot warenhuis. Frances en Sebastian kunnen elkaar niet vergeten. Het komt tot een hoogtepunt bij een grote modeshow. Hoe dat afloopt, moet je zelf maar lezen!
Ik vind het een tof genre, de graphic novel voor de leeftijd vanaf 10-11 jaar. Het is heerlijk om te lezen, er is veel te bekijken op de bladzijden en door de gezichtsuitdrukkingen leef je nog meer mee met de personages. Knap vind ik ook dat Jen Wang erin slaagt dat je je met beide personen kunt identificeren. Frances die een droom heeft en Sebastian die worstelt met wie hij is en wil zijn, en vooral hoe zijn omgeving daarop reageert.
Grappig is dat ik afgelopen week ook het prentenboek Mijn schaduw is roze las en daarin zag ik – ondanks dat dat boek voor een veel jongere doelgroep is – veel overeenkomsten met De prins en de naaister. En wat te denken van de bijzondere film The Danish girl?
Een jaar geleden overleed de vader van Pelle. Hij en zijn moeder blijven alleen over. Het lijkt of alles stil is blijven staan: ‘het leven is een zoutloze soep geworden’. Pelle (12 jaar) is echter ook gewoon een tiener en bovendien hoogbegaafd: hij ging op zoek naar manieren om met zijn verdriet om te gaan. Zijn oplossing: als hij tranen voelt opkomen denkt hij aan gedetailleerde feiten, zoals het aantal cellen in je lichaam, de draagkracht van een mier of een zo lang mogelijke reeks priemgetallen. Dat sleept hem erdoorheen.