Bram leeft in een streng christelijke omgeving: elke zondag twee keer naar de kerk, leven naar de bijbel en elke dag bidden. Hij weet niet anders, totdat hij gevoelens krijgt voor jongens. In de preek van de dominee hoort hij dat het verkeerd is om homo te zijn. Bram is een binnenvetter, hij praat niet over zijn gevoelens met zijn ouders. Op school probeert hij ‘gewoon’ te zijn en verliefd te worden op meisjes. Maar hoe harder hij het probeert, hoe meer zijn twijfels, vragen en frustraties harde vormen aan gaan nemen, een eigen leven leiden. Bram krijgt heftige paniekaanvallen. Zo erg dat hij een eind aan zijn leven wil maken.
Het boek begint met dit eindbeeld: Bram die dodelijke pillen bestelde, een afscheidsbrief schreef en de pillen achterover slaat. En dan nemen we een sprong in de tijd, want Bram wordt vrijwillig opgenomen op Ameland om aan zichzelf te werken: zijn zelfmoordpoging is dus mislukt, weten we nu. Zo werkt het begin en eind van het verhaal langzaam naar elkaar toe. We komen steeds meer te weten over Brams zoektocht naar zijn identiteit als kind/jongere, het waarom van zijn zelfmoordpoging en de therapie die hij volgt op Ameland.
Een mooie verteltechniek die goed past bij dit verhaal. In de therapiegroep op Ameland zitten nog vijf andere jongeren (begin twintigers) die allemaal ook weer zo hun eigen aanleiding hebben om een periode zich terug te trekken voor intensieve (groeps)therapie. Het is boeiend om te lezen over elk van hen, hoe ze geworden zijn wie ze nu zijn, wat hun leven vormde. Het verhaal van Bram voert de boventoon, maar door de andere verhalen leer je ook meer over hem.
Er gebeurt veel, daar op Ameland. De ene heftige gebeurtenis volgt op de andere. Het is ook niet niks om jong te zijn in deze tijd van sociale media, discriminatie, polarisatie. Ondanks dat het verhaal gaat over volwassenen van boven de 20 jaar, is het boek toch geschikt voor veel jongere lezers, vanaf 14 jaar ongeveer denk ik. Het is eenvoudig geschreven en boeiend, juist ook voor tieners die worstelen met hun geaardheid en hoe ze zich moeten verhouden tot hun geloof.
De manier waarop het christelijke geloof in het boek benaderd wordt vond ik mooi en inspirerend. Zonder teveel weg te willen geven over de afloop, kan ik wel zeggen dat ik aangenaam verrast werd. Op veel manieren biedt dit boek aanknopingspunten om met jongeren in gesprek te gaan over homoseksualiteit, uit de kast komen, mentale problemen zoals angststoornissen, denken over zelfdoding en de christelijke kerk.
Een waardevol debuut, ik heb het met plezier gelezen. Ik ontving van KokBoekencentrum een recensie-exemplaar.
Wijsmettaal 