Dit boek swingt de pan uit! Het nieuwste boek van Cees van den Berg is wat mij betreft zijn allerbeste tot nu toe, waarin hij weer doet wat ik nooit eerder zag in kinderboeken: muziek op papier tot leven brengen. In een enorm spannend, ontroerend verhaal waarin muziek de hoofdrol speelt komt zowat het hele leven voorbij: verdriet, liefde, woede en (wan)hoop.
Orlando is een lieve, maar nogal verlegen jongen van 13 jaar. Hij is enorm muzikaal, geniet van muziek maken op zijn eigen drumstel en naar muziek luisteren. Zijn vader inspireerde hem om naar jazzmuziek te luisteren, maar nu even niet, want: zijn vader heeft een ernstig ongeluk gehad en ligt in coma. Zijn moeder, beste vriendin Norah en hij zitten machteloos bij hem aan het bed. Orlando wil iets doen: hoe kan hij zijn vader wakker laten worden?
Met muziek natuurlijk! En dan het liefst met een live optreden van zijn vaders grote held, de Amerikaanse jazzsaxofonist Joe Mellow. Orlando zet alles op alles om Joe Mellow naar Nederland te krijgen en dat lukt uiteindelijk, maar het blijkt een deceptie; Mellow is een zeer onaangename man die vooral veel drinkt en onbetrouwbaar is. Gaat het Orlando lukken om Mellow bij het bed van zijn vader te krijgen?
Cees van den Berg is een bijzondere kinderboekenschrijver. Hij speelde – voordat hij boeken ging schrijven – in bandjes als professioneel bassist en weet dus veel van muziek. De ervaring die hij heeft opgedaan met optreden en muziek maken gebruikt hij in zijn kinderboeken. Zijn personage Orlando heeft last van podiumvrees, maar is een veelbelovende drummer. Van den Berg gebruikt veel muziektermen in het boek waardoor het geloofwaardig overkomt. Ook komen er veel namen van bekende artiesten en muziekstukken in voor. Niet alle namen hebben werkelijk bestaan, zo is Joe Mellow zelf een fictief personage.
Het karakter van Mellow is waarschijnlijk wel gebaseerd op een aantal artiesten en hun vaak tragische leven dat doordrenkt is met structureel geldtekort, drank en drugs in overvloed, onbetrouwbare managers, profiteurs, korte nachten, veel reizen en weinig tijd voor jezelf. Ik moest denken aan de sterke film Ray, over Ray Charles, waarin zijn muzikale successen, maar ook zijn duistere kanten belicht worden. Het leven van een muzikant gaat niet altijd over rozen.
“Tweeënhalf jaar terug zat ik boven op een mountain of shit. Ik bromde, vloekte, beledigde, zoop en snoof. Ik had het helemaal gehad. In m’n hele leven heb ik nog nooit zoveel lelijke noten gespeeld als toen. Mensen liepen de zaal uit. En ondanks dat ze gelijk hadden, gooide ik ze shit na.”
Juist de pijn en de ellende maken de muziek natuurlijk wel steengoed. Luister maar eens naar de playlist op Spotify die Cees van den Berg samenstelde bij het boek (te bereiken door de QR code achterin het boek te scannen): als je deze aanzet tijdens het lezen kom je helemaal in de sfeer.
Van de andere boeken van Cees van den Berg (Gevonden, Lotje Later en Paloma) heb ik ook genoten, maar dit boek is wat mij betreft zijn beste tot nu toe: hierin lijkt Van den Berg het allermeeste van zichzelf gestopt te hebben. In het nawoord lees je ook over zijn liefde voor jazzmuziek. Je hoeft zelf niet van jazz te houden om van dit boek te kunnen genieten. Het vergroot je wereld, je ontdekt nieuwe dingen. Het zit goed in elkaar, is spannend, grappig en verdrietig en leest gewoon lekker. Geschikt voor lezers vanaf 11-12 jaar ongeveer.
Wijsmettaal 