Een van mijn favoriete boeken van afgelopen jaar. Een weergaloos goed boek. Het inspireert mij om te gaan schrijven en daarom heb ik dit boek gekozen om onderzoek naar te doen voor mijn schrijfopleiding bij de Schrijversacademie.
Waarom is dit zo’n goed boek? Simon van der Geest volgde de opleiding tot theaterdocent en de toneelschrijfopleiding. Dat maakt dat hij geweldige dialogen schrijft. Ik gok dat ongeveer de helft van het boek bestaat uit dialoog. Grappige, verrassende en levensechte gesprekken waarmee je kunt meeleven met hoofdpersoon Eva, die op zoek is naar haar biologische vader. Ik wil ook veel dialoog in mijn verhaal gebruiken en leer veel van deze schrijfstijl. De hoofdstukken zijn kort, bevatten steeds een kleine cliffhanger en worden afgewisseld met fragmenten uit het ‘werkstuk’ van Eva: een geschreven en getekend onderzoek naar wat biologische vaders zijn en hoe je ze kunt vinden. Karst-Janneke Rogaar maakte de tekeningen die ongelooflijk goed bij de tekst passen en die enorm grappig zijn. Tekeningen of tekst in een andere opmaak voegen echt iets toe aan een verhaal.
Van der Geest maakt van Eva een ondernemend en dapper meisje, dat tegelijkertijd de onzekerheid heeft van een 13-jarige puber. Dat merk je doordat ze gevoelig is voor de mening van anderen en niet alles zegt wat ze denkt. Haar moeder is een beroemde zangeres. Dat is een leuk en actueel gegeven: kinderen zijn vaak erg bezig met status en met wat hun ouders doen (of niet doen😉). Een tweede actualiteit is identiteit: als je alleen door je moeder bent opgevoed en niet op haar lijkt, gaan de kinderen in je klas vragen stellen. Eva vraagt zich af: wie ben ik? Lijk ik ook op mijn vader? Eva wil haar vader leren kennen en besluit zich aan te melden voor het tv-programma ‘Verloren tijd’ (een soort Spoorloos). Zonder dat haar moeder het weet vertrekt ze naar Suriname! Kinderen met lef vind ik geweldig. Mijn verhaal waar ik nu aan werk gaat ook over kinderen die iets heel spannends gaan doen, zonder ouders. Zoals ook in de andere boeken van Van der Geest gaat dit verhaal om een (familie)geheim. Stukje bij beetje kom je als lezer meer te weten over dit geheim. Dit gegeven wil ik ook gaan gebruiken in mijn verhaal. Het maakt dat je verder wilt lezen om het ‘raadsel’ op te lossen.
In het verhaal speelt de filmcrew van Verloren tijd een grote rol. Zij zijn vooral bezig met het maken van een mooi tv-programma. Eva is daar helemaal niet mee bezig: ze wil haar vader vinden. Buitenkant versus inhoud komt hiermee aan de orde: in onze snelle wereld van (sociale) media is er veel vluchtige informatie en wordt de impact van gebeurtenissen vaak vergeten.
Tot slot komen alle verhaallijnen aan het eind van het boek bij elkaar. Ik wil niet teveel verklappen, maar Eva verdwaalt in de jungle en komt tot een bijzondere ontdekking. Ook ontmoet ze een jongen die heel speciaal voor haar is: een vleugje romantiek. Dit laatste wil ik ook verwerken in mijn verhaal: verliefdheid spreekt de lezer vanaf 11 jaar vaak ook erg aan!
Kort samengevat:
⁃ Krachtige dialogen
⁃ Korte hoofdstukken met cliffhangers
⁃ Samenspel tekst en beeld
⁃ Verwijzing naar actualiteit
⁃ Een geheim
⁃ Een vleugje liefde
Ongelofelijk mooi. In twee rukken uitgelezen. Wat een spanning, wat een mooie zinnen: dit boek dendert over je heen.
Wijsmettaal 