Je kent Meester Mark vast wel, van zijn foutjes en grappige uitspraken van kinderen. Maar ‘meester’ Mark is helemaal geen meester, – tenminste, niet meer – hij werkte een aantal jaar in het basisonderwijs, maar hield het voor gezien: het paste niet bij hem, hij werd er niet gelukkig.
Maar het onderwijs heeft Mark van der Werf (zijn volledige naam) nooit echt verlaten. Hij maakte vorig jaar een boek met de grappigste taalfoutjes uit de klas. Hilarisch, maar ook leerzaam, want kinderen houden je vaak een spiegel voor.
Nu is er een nieuw boek van zijn hand. Voor dit boek sprak hij met een heleboel leerkrachten over hoe zij het toch doen, dat werken als meester of juf. Hoe overleef je deze zware baan, in de klas en op school?
In overzichtelijke hoofdstukken worden belangrijke onderwerpen besproken. Ouders, collega’s, administratie, pauze nemen, schoolreisjes en omgaan met rouw en verdriet. Stuk voor stuk onderwerpen die ik als ex-leerkracht ook herken. Alleen werk ik al 15 jaar niet meer in het basisonderwijs en merk ik dat er wel wat veranderd is.
De digitalisering, het bereikbaar zijn (voor ouders!) en alle sociale media bijvoorbeeld. Die zijn ook doorgedrongen in de klas. Opkomen voor jezelf en pauze nemen, ook daar is tegenwoordig meer aandacht voor. Helaas raken leerkrachten toch vaak nog overspannen, maar het is in elk geval bespreekbaar.
Verwacht in dit boek geen wetenschappelijke onderbouwing of verwijzing naar theorieën: alle verhalen komen van leerkrachten uit heel Nederland. Er staan veel zinvolle – (soms wel heel) kort beschreven – tips in waar je bij wijze van spreken direct iets mee kunt in de klas. Bijvoorbeeld:
“Pak aan het eind van de schooldag een leeg blaadje en schrijf daar de namen van de leerlingen op. Welke drie heb je als laatste genoteerd? Geef die morgen dan wat extra aandacht” aldus leerkracht in het praktijkonderwijs Susanne Kleijendorst.
Of:
“(Ik geef de kinderen tijdens schoolreis) een bandje om met de schoolgegevens, en mijn naam en telefoonnummer. Dat haal ik op de terugreis weer snel van hun pols af. Anders krijg ik de rest van het jaar appjes en belletjes van ouders…”
Wat mij betreft staat de belangrijkste boodschap van dit boek in het nawoord van Mark: zorg goed voor jezelf als leerkracht. Geef grenzen aan, neem pauze, doe leuke dingen naast school, neem het allemaal niet te serieus en streef niet naar perfectie in de klas. Zo blijf je ontspannen en kun je blijven genieten van het mooiste beroep van de wereld: meester of juf!
Ik geef het boek graag door aan een aantal van mijn pabo-studenten om te horen wat zij ervan vinden. Zij zijn tenslotte de doelgroep! Is dit iets voor op jouw verlanglijstje?
Wijsmettaal 