De Titanic blijft tot de verbeelding spreken. Het was in 1912 het grootste en meest luxueuze schip ooit gebouwd, en het zou onzinkbaar zijn. Maar we weten allemaal hoe het afgelopen is. Van de 2.223 mensen aan boord overleefden maar 700 de ramp.
Dit boek van Mylo Freeman in samenwerking met het Kunstmuseum in Den Haag gaat niet over de ramp, maar over een aantal passagiers en hun dromen. Er mochten honden mee op het schip, waaronder Lady, het hondje van de rijke dame Margaret. Lady gaat op onderzoek uit op het schip en belandt uiteindelijk op een ongewone plek.
“Wanneer we het Nederlandse (jeugd)literaire veld beschouwen, dan valt op dat er weinig verscheidenheid is op het vlak van etnisch-culturele diversiteit. Het merendeel van de Nederlandse jeugdboeken stelt de beleving en ervaring van witte personages centraal, terwijl het perspectief van personages van kleur vaak afwezig is of onderbelicht blijft. De boeken tonen, met andere woorden, slechts een stukje van de werkelijkheid. Dat heeft belangrijke implicaties voor de ontwikkeling van jonge lezers, die voor hun zelf- en wereldbeeld mede afhankelijk zijn van boeken.”
Bron: Jeugdliteratuur door de lens van etnisch-culturele diversiteit. Stichting Lezen, 2020
Al een aantal jaar maak ik me op de pabo hard voor aandacht voor diversiteit en representativiteit in kinderboeken. Ik vind het enorm belangrijk dat pabo-studenten lezen, en dan vooral ook bewust zijn van wát ze lezen en wat ze meenemen naar hun stageklassen.
Je kent Meester Mark vast wel, van zijn foutjes en grappige uitspraken van kinderen. Maar ‘meester’ Mark is helemaal geen meester, – tenminste, niet meer – hij werkte een aantal jaar in het basisonderwijs, maar hield het voor gezien: het paste niet bij hem, hij werd er niet gelukkig.
Maar het onderwijs heeft Mark van der Werf (zijn volledige naam) nooit echt verlaten. Hij maakte vorig jaar een boek met de grappigste taalfoutjes uit de klas. Hilarisch, maar ook leerzaam, want kinderen houden je vaak een spiegel voor.
Kinderboekenambassadeur Manon Sikkel schreef weer een heerlijk boek, waarmee ze in een klap laat zien wat leesplezier is en hoe je diversiteit, het onderwerp waar zij zich hard voor maakt, in een kinderboek kan verwerken.
Marie heeft twee vaders en is de enige leerling op de Beste school van de wereld. Hoe dat komt? Nou, doordat je vaders het nogal druk hebben met werken en daardoor een brief missen van de directeur van de basisschool van Marie waarin staat dat de school moet sluiten. Marie gaat dus gewoon wel en komt terecht in een lege school. Ze kan alles doen! Een droom, net als alleen een hele nacht in een warenhuis of pretpark.
Alleen… je gaat je wel vervelen en je leert ook niet zoveel. Gelukkig is daar juf Rachida. Eerst lijkt ze een beetje streng, maar ze heeft hele interessante alternatieve manieren om leerstof over te brengen. Met pizza’s bijvoorbeeld! Maar: een school met één leerling en één juf, dat kan natuurlijk niet. Daar komt dan ook snel verandering in. Maar of iedereen daar ook blij mee is…?
Het is een fijn boek om te lezen, met veel humor, stripachtige tekeningen en spanning: je wil verder lezen, want hoe loopt dit af? Het gaat ook over een belangrijk thema: wat is een school eigenlijk, wat is leren en wat heb je nodig om je te ontwikkelen? Marie is een eigenwijs en zelfstandig meisje, een soort moderne Pippi Langkous, die vooral plezier wil maken.
Terwijl ik het las, had ik al een aantal kinderen voor ogen die hiervan zullen smullen. Het is leuk om voor te lezen, maar ook om zelf te lezen. En je kunt er interessante gesprekken over voeren; wie bepaalt eigenlijk of een school goed is? Wat is een goede leraar? Waarom moeten kinderen naar school?
Ik ontving het boek van uitgeverij Zwijsen en ga het gauw uitlenen aan mijn neefje van 8, want ik denk dat hij het geweldig gaat vinden!
Je kunt het boek hier kopen. Ga hier naar de site van kinderboekenambassadeur Manon Sikkel.
Ally zit in groep 8 en ze voelt zich anders. Ze hoort er niet bij, wordt gepest door de twee populairste meisjes in de klas en heeft een groot geheim: ze kan niet lezen. Ze probeert het op allerlei manieren te verbergen, maar op school ontkomt ze er niet aan. Ze koopt voor haar juf die met zwangerschapsverlof gaat per ongeluk een condoleancekaart, want ze kon niet lezen wat erop stond. Haar juf neemt het haar niet in dank af.
Wijs met taal 