Taal- en leesplezier
Dit boek swingt de pan uit! Het nieuwste boek van Cees van den Berg is wat mij betreft zijn allerbeste tot nu toe, waarin hij weer doet wat ik nooit eerder zag in kinderboeken: muziek op papier tot leven brengen. In een enorm spannend, ontroerend verhaal waarin muziek de hoofdrol speelt komt zowat het hele leven voorbij: verdriet, liefde, woede en (wan)hoop.
Doorgaan met lezen “Joe Mellow – Cees van den Berg”
Corien Oranje is zo’n schrijfster waar ik vrolijk van word. Ze is heel actief op Instagram, deelt leuke tips en vertelt graag over haar leven als schrijfster en schoolschrijver. Ze komt regelmatig in schoolklassen en gaat dan samen met de kinderen verhalen schrijven. Haar bekendste personage Juf Fiep gaat vaak met haar mee (als handpop) en ze maakt kinderen echt enthousiast voor lezen en schrijven.
Doorgaan met lezen “Dit wordt het ergste jaar van mijn leven (Romy’s rampenplan) – Corien Oranje”
Wow, wat een indrukwekkend boek, het nieuwste van Simone Arts: over een jongen die zijn zusje, die maar één maand oud werd, verliest.
Ondanks dat deze spoiler al gedeeld wordt achterop het boek is het een ongelooflijk spannend en goed geconstrueerd verhaal. Je leert de personages goed kennen, krijgt een hekel aan een aantal en gaat enorm houden van Vito, de jongen die naar de brugklas gaat en in eerste instantie helemaal niet zit te wachten op een broertje of zusje.
Doorgaan met lezen “Zij, ik en de sterren – Simone Arts”
Het nieuwe boek van Susin Nielsen (bekend van Adres onbekend en andere steengoede young adults) is weer briljant. Wat mij betreft zelfs het beste tot nu toe. Nielsen kan weergaloos goed een puber neerzetten die je in je hart sluit. Tijdens het lezen van dit boek heb ik bijna onophoudelijk gelachen: van een ontroerde glimlach tot een schaterlach. Het was genieten.
Doorgaan met lezen “Iets heel bijzonders – Susin Nielsen”
Schitterend verhaal in briefvorm over een meisje en haar jeugdliefde. Ze schrijft de brief, die het hele boek in beslag neemt, aan hem, nadat ze verhuisde uit de plaats waar ze beiden zijn opgegroeid. Hij koos voor een ander -vroegrijp- meisje in plaats van voor haar en dat heeft haar diep gekwetst. Ze verhuisden en ze bouwde een nieuw leven op. Maar in haar hoofd zat nog steeds hij, de jongen die zoveel voor haar betekent. Toch ontmoet ze in haar nieuwe woonplaats nieuwe mensen, mensen die haar zien om wie ze is. Soms moet je het verleden los laten.
Over zelfvertrouwen, onzekerheid, afhankelijkheid en onafhankelijkheid, over liefde en verlangen, over de ander nodig hebben om je mooi te voelen. In krachtige taal, met bochtige zinnen die soms alle kanten op bewegen. Invoelbaar, herkenbaar, troostend. Een schitterende young adult voor 13+.
Wat een boek is dit. Het ontroert me als ik alleen al naar de cover kijk. Een verhaal over liefde: wat echtscheiding met een kind doet, hoe ontluikende liefde voelt. Twee meisjes die knetterend verliefd op elkaar worden. Een zinderend eiland in Zweden in de zomer. Sfeer, verbinding, een geweldige opa, verdriet en vreugde wisselen elkaar af. Dit is wat goede young adult moet zijn.
Niet voor niks won dit boek de Augustpriset, de belangrijkste Zweedse literaire onderscheiding. En in dit boek wordt verwezen naar die andere winnaar van deze prijs: De legende van Sally Jones. Moordaap las ik een aantal weken geleden. Houd de Zweedse kinderboekenwereld in de gaten!
Een boterham met tevredenheid, levertraan, tbc, telegrammen, muziek uit een pick-up en bellen in een telefooncel. Veel dingen die heel gewoon waren voor kinderen in de jaren ‘50 kennen we nu niet meer. Door het heerlijke nieuwe boek van Jacques Vriens ben je eventjes in een heel andere tijd: de tijd van vlak na de Tweede Wereldoorlog.
Doorgaan met lezen “Jakob en de zeven gevaren – Jacques Vriens”
Yes, er is weer een graphic novel in het Nederlands vertaald door Marjon Hoffman! En ook dit is weer een hartverwarmend en grappig boek. Wat is het toch een tof genre en wat heeft Telgemeier toch het talent om levensechte personages tot leven te laten komen in haar tekeningen en tekst.
Smile gaat over Raina zelf, in het nawoord vertelt ze ook dat ze alles zelf heeft meegemaakt. Ondanks dat het overduidelijk in Californië speelt is het erg herkenbaar voor Nederlandse kinderen. Raina is 12 jaar en moet een beugel. Een probleem waar veel kinderen mee worstelen. Maar tot overmaat van ramp valt Raina voorover tijdens een wilde achtervolging en verliest ze haar twee voortanden. Ze schaamt zich dood, natuurlijk, en de bezoekjes aan de tandarts zijn vreselijk. Het is niet zomaar opgelost, ze krijgt een plaatje met twee neptanden, en uiteindelijk toch ook die beugel. Kortom; veel gedoe. Ondertussen gaat ze naar de brugklas, wordt ze voor het eerst verliefd, krijgt ze jeugdpuistjes en maakt ze zich druk over of ze wel leuk genoeg is.
Het boek loopt goed af. Raina krijgt een nieuwe vriendengroep. Ik vind het mooi hoe Telgemeier dat in beeld heeft gebracht: als jij verandert en je vrienden niet, dan ga je op zoek naar mensen waar je je wel prettig bij voelt. En of ze nog verkering krijgt…?
Het is zo grappig en tegelijk ook zo herkenbaar! Raina is dapper, maar ook onzeker, strijdbaar en soms heel passief. Och, die puberteit! Ik heb hier twee pubers in huis en weet er alles van. Zoals ik in mijn vorige bespreking van het boek Spoken al zei: graphic novels zijn een geweldige opstap naar boeken met meer letters, maar het is ook een genre op zich. Raina ontdekt aan het eind van dit boek ook dat ze tekenen heel erg leuk vindt en dat ze er verhalen mee kan vertellen.
Ik raad dit boek aan aan iedere puber, vooral diegenen die ook nog een beugel moeten dragen. Ik zou zeggen: ken je een tiener die een beugel heeft, geef ze dit boek cadeau. Valt er toch nog iets te lachen.
Een graphic novel! En wat voor één! Wat een bijzonder boek. De cover zet je enigszins op het verkeerde been: ik vind de tekening niet zo representatief voor de inhoud van het verhaal, dat is jammer.
Je ziet Kate en haar zusje Maya, die aan taaislijmziekte lijdt: een vreselijke, progressieve ziekte. Ze zijn net verhuisd naar Noord-Californië omdat de zeelucht goed voor Maya zou zijn. Maar in het dorpje waar ze gaan wonen spookt het – letterlijk. Als Kate en Maya op onderzoek uit gaan ontmoeten ze Carlos, die hen inwijdt in de verering van overleden voorouders.
Carlos bereidt zich voor de Día de muertos, de dag van de doden, waarbij het voorbije leven van de overledenen gevierd wordt. Een vrolijk en uitbundig feest dat iedereen nu vast allemaal kent van de film Coco.
Kate vindt Carlos irritant, maar stiekem ook wel interessant: ze raakt steeds meer betrokken bij de ‘spoken’ waar Carlos over praat. En dan ‘ontmoet’ ze haar overleden oma en realiseert ze zich dat het heel bijzonder is om contact met overleden dierbaren te hebben. Helemaal omdat haar eigen zusje waarschijnlijk ook niet oud zal worden…
Dat het een stripverhaal verhaal is, zie je aan deze quote: je hebt de tekening nodig om het te begrijpen (zie foto):
“Weet jij nog alles over je geboorte?”
“Nee…”
“Dat is met doodgaan net zo. Het ene moment was ik mij. En het volgende moment was ik nog steeds mij, maar dan zoals nu…”
“Maar dat moet vreselijk zijn geweest voor je familie.”
“Ik weet alleen dat ze mij nooit zijn vergeten, anders was ik hier vanavond ook niet!”
Zoals je kunt lezen is de thematiek pittig en dat maakt dit boek bijzonder. Want de vrolijke tekeningen maken dat je het boek met een grote glimlach op je gezicht leest. Dit is met recht een graphic novel. Ik kijk reikhalzend uit naar het volgende boek van Raina Telgemeier dat in het Nederlands vertaald zal verschijnen: Smile.
Wijs met taal 