Het eerste jeugdboek van Groenteman is een interessant verhaal over twee vriendinnen die allebei een dagboek bijhouden over hun leven. Hun dagboekfragmenten zijn kort en wisselen elkaar steeds af. Yara is met haar moeder en zusje gevlucht naar Nederland vanuit Saoedi-Arabië en woont in een AZC, Hanna woont met haar ouders en tweelingbroers in een groot huis in Utrecht. Yara komt bij Hanna in de klas, de 3e van de middelbare school. Door een onhandig toeval moeten Yara en Hanna samenwerken aan een schoolproject over oude helden. Ze kiezen voor de filmsterren Marilyn Monroe en Audrey Hepburn. Ze kennen elkaar niet goed, Yara is erg verlegen en durft niet veel te praten, maar gaandeweg leren ze elkaar waarderen en worden ze vriendinnen. Grote thema’s komen aan bod: vluchtelingen, het leven in een AZC, loverboys, regels rond de verblijfsvergunning, de positie van de vrouw, dementie, er wel/niet bij horen, buitensluiten, echtscheiding, zelfmoordgedachten, vriendschap en verliefdheid.
Doordat je dicht op de huid zit van beide meiden middels hun dagboeken komt het verhaal rauw en oprecht binnen bij de lezer. Groenteman schrijft in eenvoudige zinnen en met spreektaal (consequent ‘wou’ in plaats van ‘wilde’ bijvoorbeeld). Ik kan me inleven in de meiden, herken de onzekerheden van een puber van een jaar of 15. Bijvoorbeeld het groepsgedrag, het erbij willen horen, onzekerheid over je uiterlijk en gedrag. Zoals gezegd komt er nogal wat voorbij in dit korte verhaal (127 bladzijden), zoals dat Yara zich een klein beetje herkent in de zelfmoordgedachten die Marilyn Monroe had tijdens haar leven. Gelukkig gebeuren er daarna een aantal dingen waardoor de meiden naar elkaar toe groeien en elkaar door moeilijke tijden heen slepen. Prachtig hoe belangrijk vriendschap kan zijn.
Ik vind dat Hanneke Groenteman een mooi en geloofwaardig verhaal neer heeft gezet. Geschikt voor lezers vanaf ongeveer 12 jaar denk ik, vanwege de wat ‘zware’ thematiek. Maar voor iets jongere lezers kan het ook interessant zijn, temeer omdat het heel makkelijk wegleest. Maar realiseer je dat als je dit boek aanraadt aan wat jongere lezers dat ze er vragen over zouden kunnen gaan stellen. Helemaal niks mis mee: lezen vergroot je wereld!
Tip: kijk via YouTube het interview met Hanneke Groenteman in Op1 terug terug waarin ze meer vertelt over de totstandkoming van het boek: zo heeft ze zelf een tijdje in een AZC gewoond voor een project ‘De wijksafari’ met Adelheid Roosen. Yara bestaat echt, want Groenteman woonde bij haar en haar moeder en zusje in huis. Ze heeft toch ook een politieke boodschap met dit boek, zegt ze in het interview: “Jongeren: let een beetje op die buitenstaander in je klas.” Maakt het nog indringender!
Bedankt Kluitman voor het recensie-exemplaar. Koop het boek hier.
Wijsmettaal 