Ik vind het zo tof om nieuwe jeugdboekenschrijvers te ontdekken! In Nederland, maar ook daarbuiten. We zijn vaak afhankelijk van uitgevers die mooie buitenlandse boeken naar Nederland halen. Bijvoorbeeld de boeken van Jaco Jacobs uit Zuid-Afrika en Jacqueline Woodson uit Amerika.
Internationale boekenprijzen helpen vaak ook om boeken in het Nederlands te laten vertalen. Dat gebeurde bijvoorbeeld met King en de drakenvlinders van Kacen Callender: dit boek won in Amerika ‘de Gouden Griffel’.
En dan hebben we natuurlijk de Astrid Lindgren Memorial Award: de officieuze Nobelprijs voor jeugdliteratuur. Vaak wordt deze uitgereikt aan een voor Nederland onbekendere auteur, maar hij is ook al eens gegaan naar Bart Moeyaert (2019) en Guus Kuijer (2012).
De uit Frankrijk afkomstige Jean-Claude Mourlevat won deze belangrijke oeuvreprijs in 2021. Ik had, net als veel anderen denk ik, nooit iets van hem gelezen. Tot afgelopen weekend! Uitgeverij Lannoo liet Jefferson vertalen en een prachtige cover maken door Martijn van der Linden. En het verhaal blies me achterover!
Jefferson is een egel. En hij is een serieuze student. Hij woont in een stad waar veel meer andere dieren wonen die werken, studeren, naar de kapper gaan en eten koken. Naast deze stad ligt de mensenstad. Jefferson weet niet zoveel van de mensen, maar ze leven in principe vredig naast elkaar.
Op een dag komt Jefferson door een noodlottig toeval in de problemen: hij wordt beschuldigd van moord! Bescheiden als hij is, slaat hij op de vlucht; hij weet niet hoe hij zijn onschuld kan bewijzen. Gelukkig is daar zijn vriend Gijsbert het varken. Hij bedenkt het ene na het andere geniale plan om erachter te komen wie de moord wél gepleegd heeft.
Vanaf pagina 1 zit je op het puntje van je stoel. Het is Agathie Christie meets Paulien Cornelisse (De verwarde cavia). Met enorm veel humor en briljante beschrijvingen van dieren met menselijke trekjes word je een detectiveverhaal in gesleurd waarin elk detail belangrijk kan zijn.
En: er komt een zeer belangrijk thema bovendrijven… Ik wil er niet teveel over vertellen, want dat verpest je eigen leeservaring, maar het heeft met de verhouding tussen mens en dier te maken. Het deed me trouwens ook denken aan de film Zootropolis (met de hilarische luiaard-scène).
Een ongelooflijk sterk boek waarvan veel kinderen vanaf 8 jaar zullen smullen. Van deze schrijver wil ik meer lezen!
Dit zei de jury over het werk van Mourlevat:
‘Jean-Claude Mourlevat vernieuwt het traditionele sprookje op briljante wijze, met aandacht voor zowel gruwel als schoonheid… Hij behandelt grote thema’s als liefde, gemis, kwetsbaarheid en vriendschap in een zorgvuldige maar tegelijkertijd dromerige taal.’
Wijsmettaal 