Illustraties Jeska Verstegen
Gaston heeft een beste vriend, Fons. Maar op een dag laat hij de hamster van Fons vallen: de hamster breekt zijn nekje en gaat dood. Fons wil daarna niet meer met Gaston praten. Gelukkig heeft Gaston een huisdier gekregen van zijn opa die bij hem in huis woont: een eendenkuiken. Hij noemt hem ook Fons. De twee worden beste maatjes. Gaston ziet hoe Fons groeit. En ondertussen groeit er ook iets in de buik van zijn mama. Ze hebben niet zoveel aandacht voor Gaston, hij voelt zich best alleen. Als Fons de eend opeens wegvliegt maakt Gaston zich zorgen. Nu heeft hij helemaal niemand meer. Of toch?
Dit ontroerende boek ademt zachtheid en aandachtigheid uit. De woorden zijn precies gekozen, de zinnen kort en aansluitend bij een kind van 6 à 8 jaar. Een kind in die leeftijd kan het verhaal zelf al lezen. Maar het is ook fijn om het boek voor te lezen. Het is best een verdrietig verhaal, er komt afscheid van het leven in voor en het is goed om daar op voorbereid te zijn. De illustraties van Jeska Verstegen zijn tegelijk vrolijk en droevig. De uitbundige bloemen zijn troostrijk, maar soms tekent ze iemand alleen in zwart-wit. Elke pagina maakt indruk, het is een boek dat je rustig keer op keer wilt lezen.
Wijs met taal 