Lenny Lambert is dik. Tenminste, dat hoort hij voortdurend van zijn leeftijdsgenoten op school. Hij krijgt de vreselijkste dingen naar zijn hoofd gesmeten. Dingen die je raken in je hart, die je misselijk maken en een droge keel bezorgen. Lenny wil het niet binnen laten komen, maar het is onmogelijk om het te negeren.
Daarom slaat Lenny regelmatig een les over op school. De lessen waar hij ‘zijn leven niet zeker is’ zoals gym en biologie. Dan gaat hij op een bankje zitten langs het kanaal. Op een dag ontmoet hij daar Bruce, een zonderlinge figuur, een zwerver van 52 jaar die in een huis van kartonnen dozen woont. De eerste kennismaking is wat stroef, maar gaandeweg krijgen ze waardering voor elkaar. Hij luistert naar Lenny.
En Lenny heeft nogal wat te vertellen. Over zijn broer Frankie, die opeens niet meer thuis woont en waar Lenny zich schuldig over voelt. Maar waarom? En waarom doet zijn moeder zo afwijzend en is zijn vader zo afwezig? Bruce opent het hart van Lenny en laat hem voelen dat hij ertoe doet. Maar daarvoor moeten ze eerst samen op een roadtrip en moet Lenny zijn angst om op te treden voor publiek overwinnen. Alles om Frankie weer te kunnen zien.
Dit boek bezorgt je een knoop in je maag, maar ook een glimlach op je gezicht. Lenny is een bijzondere en gevoelige jongen. En die pesterijen: houdt het dan nooit op?? Lenny ontdekt gelukkig dat zelfliefde de sleutel is en dat je er daardoor ‘boven kunt staan’, maar het blijft verschrikkelijk dat kinderen elkaar pesten om hoe ze eruit zien. Lenny trekt uiteindelijk de conclusie:
“Ik heb nog nooit iemand sorry horen zeggen omdat ze mager of gemiddeld zijn: alleen mensen zoals ik doen dat. Maar eerlijk, waar zou ik me voor moeten verontschuldigen?”
Dit boek is een hoopvol en humoristisch verhaal voor alle kinderen die gepest worden of ermee te maken hebben. Het is een warm, liefdevol en spannend verhaal over eigenwaarde, ouderschap en vriendschap. Geschikt voor kinderen vanaf 10/11 jaar ongeveer. Verschenen bij uitgeverij Lemniscaat.
Wijs met taal 