De seizoenen. De één houdt enorm van de herfst, de ander kan niet wáchten op de zomer. Ik ben eigenlijk juist blij met de afwisseling. Ik kan me verheugen op de winter met al z’n gezelligheid, maar verlang dan op een gegeven moment ook wel weer naar fris groen en weer buiten kunnen eten.
Het is vandaag zeker lente, maar de regen komt met bakken uit de hemel. Onze tuin is lekker groen, maar erin zitten doe ik nu even niet. Gelukkig is er een fijne nieuwe dichtbundel van Bette Westera met illustraties van Henriette Boerendans: Dichter bij de seizoenen.
Een titel die Wijs Met Taal is, want je komt dichter bij de seizoenen en er wordt gedicht over de seizoenen. Bette Westera schreef elk gedicht in een andere versvorm: de sonnet, het stapelvers, de ollekebolleke, de elf en het pantoum bijvoorbeeld. Achterin het boek worden de versvormen toegelicht. Dat maakt het uiterst geschikt om in het onderwijs te gebruiken! Met een mooi voorbeeld zelf aan het dichten slaan is natuurlijk super om in de klas te doen.
Bette Westera lijkt het dichten zo makkelijk af te gaan, ze schrijft zo licht en verrassend en met veel gebruikmaking van bijzonder rijke woorden zoals ‘het meesje pianissimoot zijn pimpels’ en ‘de tomeloze zomer heeft zijn langste tijd gehad’.
Henriette Boerendans voorzag ieder gedicht van een indrukwekkende houtafdruk: ze maakten al eerder twee andere boeken samen en hun stijlen passen prachtig bij elkaar. De afdrukken lijk je bijna te kunnen voelen op de pagina’s en je ziet de houtpatronen op de achtergrond: wauw. Dit boek wil je gewoon hebben.
Verschenen bij Gottmer kinderboeken.
Wijs met taal 